بازار محصولات ارگانیکـ ،سالم و سبز (گام)

Green & Organic Market) GOM)

تعریف محصول سالم , ارگانیک و طبیعی

پنجشنبه, ۷ آبان ۱۳۹۴، ۱۱:۱۲ ب.ظ

محصولات سالم , ارگانیک و طبیعی

طبق تعریف محصولات سالم کشاورزی، محصولات فاقد یا دارای حد مجاز باقیمانده سموم، آفت کش ها، عناصر و  فلزات سنگین و مایکوتوکسین ها هستند، که تحت کنترل و اعمال استاندارد های کشاورزی و عملیات های مشخص مانند ارگانیک، عملیات خوب کشاورزی (GAP)، فنون مدیریت تلفیقی آفات (IPM) و یا محصولات طبیعی قرار می گیرند. در این محصولات با استفاده از روش ها و تکنولوژی مناسب در تغذیه و حاصلخیزی و روش های تلفیقی کنترل آفات، مصرف مواد شیمیایی مصنوعی در آنها حذف و یا به حداقل ضرورت رسیده است .

محصولات سالم:1-محصولات ارگانیک  2-محصولات با عملیات خوب کشاورزی 3-محصولات طبیعی 

4- کشاورزی با مدیریت تلفیقی افات IPM

صدور گواهی محصولات کشاورزی ارگانیک Organicدر بخش های زیر قابل اجرا می باشد:

·          مزارع

·         باغات

·         محصولات گلخانه ای

·         صنایع تولید نهاده های کشاورزی

·         تولیدات و فرآورده های دامی

·         شیلات

·         صنایع تولید داروهای گیاهی و آرایشی بهداشتی

·         صنایع تولید مواد غذایی و خوراکی یا صنایع تبدیلی

·         صنایع وابسته به کشاورزی (پوشاک ارگانیک،…)

 

محصولات کشاورزی ارگانیک Organic

·         روش علمی و نوین کشاورزی ارگانیک از دهه 1920 میلادی شکل گرفت. در دهه 1940 میلادی منابع علمی متعددی در خصوص کشاورزی ارگانیک به چاپ رسید. در اکثر منابع، شروع جنبش ارگانیک  (Organic Movement) را در دهه 1930 و 1940 میلادی به عنوان واکنشی به کشاورزی استوار بر مواد شیمیایی و کود‌های سنتز شده می‌دانند.

·         کشاورزی ارگانیک در دهه 1960 میلادی با تاکید بر نقش حاصلخیزی خاک بر تولیدات محصولات زراعی و دامی سالم و بهداشتی و ارتباط آنها را با سلامت انسان گسترش یافت. از این رو در فاصله دهه 1970 تا 1980 میلادی با افزایش جهانی میزان تقاضای محصولات ارگانیک و توجه به مسائل زیست محیطی، طرح ها و پروژه های ارگانیکی به اجرا در آمدند. بر همین اساس از سال 1980 میلادی به بعد کشاورزی ارگانیک به صورت رسمی مورد پذیرش قرار گرفت و استاندارد های ملی و بین المللی مربوط به آن تعیین شد. بطوریکه در اواخر دهه 1980 میلادی دولت های اروپایی نظیر آلمان، سوئد و دانمارک بعد از تدوین اصول و قوانین کشاورزی ارگانیک در اتحادیه اروپا روش های رایج کشاورزی ارگانیک را به اجرا در آورند. در سال 1998 میلادی فدراسیون بین المللی جنبش ارگانیک(IFOAM)استانداردهایی را برای کشاورزی ارگانیک پایه گذاری نمود. درسال 1999 کمیسیون تنظیم مجموعه قوانین تغذیه ( Codex) راهنمایی برای تولیدات، روند تولیدات، برچسب زنی و فروش محصولات غذایی ارگانیک تنظیم نمود‌. در سال 1999 میلادی سازمان خواروبار جهانی (FAO) بر برنامه کشاورزی ارگانیک اساسا” مرتبط با نظارت به توسعه کشاورزی ارگانیک در کشورها مبادرت نمود و امروزه کشاورزی ارگانیک در سراسر جهان در حال توسعه است.

·           کشاورزی ارگانیک یک سامانه مدیریت تولیدی جامع‏نگر است که موجب بهبود سلامت کشت‏بوم از طریق حفظ و تقویت تنوع، چرخه‏ها و فعالیت زیستی خاک می‏شود. این  نظام  برمدیریت مزرعه بر اساس اکوسیستم زراع ، حاصلخیزی خا ، سلامت گیا ، عدم مصرف مواد شیمیایی مصنوعی و انطباق با ساختارهای  اقتصادی، زیست محیطی، فنی، بهداشتی و اجتماعی در هر منطقه  تاکید دارد. کشاورزی ارگانیک با 16نام‏ در کشور های مختلف شناخته می‏‏شود از جمله کشاورزی بیولوژیک، کشاورزی پایدار و کشاورزی زاینده.

صدور گواهی محصولات کشاورزی با عملیات خوب کشاورزی GAP در بخش های زیر قابل اجرا می باشد:

·          مزارع

·         باغات

·         محصولات گلخانه ای

·         صنایع تولید نهاده های کشاورزی

·         تولیدات و فرآورده های دامی

·         شیلات

·         صنایع تولید داروهای گیاهی و آرایشی بهداشتی

·         صنایع تولید مواد غذایی و خوراکی یا صنایع تبدیلی

 

محصولات کشاورزی با عملیات خوب کشاورزی (GAP) GOOD AGRICULTURAL PRACTICES

·         یک محصول غذایی ایمن، نتیجه تمام فرآیندها و عملیات تبدیل و فرآوری انجام شده در درون زنجیره تولید مواد غذایی است. از آنجا که استانداردهای تضمین کیفیت و ایمنی موجود نظیر سیتم مدیریت ایمنی مواد غذایی یا کدکس،ISO  استانداردهای بسته بندی مواد غذایی، 22000 ،(HACCP) Analysis and critical control points مقرارت ردیابی محصول و… همگی فرایندهای پس از تولید مواد غذایی را پوشش می دهند، بنابراین فقدان یک نظام که مربوط به فرایندهای پیش از تولید محصول باشد، به وضوح احساس می شود.

·         یکی از طرح های خصوصی گپ جهانی (Global GAP) است که به عنوان یک استاندارد بین المللی جدید برای محصولاتی که در نظام عملیات مناسب کشاورزی یا (GAP) Agricultural Practices تولید می شوند، با هدف حفظ اطمینان مصرف کننده، سلامت ایمنی و رفاه انسان و دام، حفظ اکوسیستم طبیعی و تولید در شیوه های پایدار مطرح شده است. با توجه به اینکه نظام GAP کلیه مراحل فرایند تولید از مرحله کاشت بذر تا رسیدن به دست مصرف کننده نهایی را پوشش می دهد، به نظر می رسد که بکارگیری این نظام برای پر کردن خلا ناشی از فقدان استانداردی واحد برای فرایندهای پیش از تولید یک ضرورت محسوب می شود. علاوه بر این کاربردهای بی رویه از نهاده های شیمیایی، اخیرا موجب نگرانی های فزاینده در بخش کشاورزی، محیط زیست و حفاظت از منابع و بروز برخی از مشکلات برای بازارهای داخلی و صادرات محصولات کشاورزی شده است، بنابراین تاسیس یک نظام مبتنی بر تضمین رضایت مصرف کننده علاوه بر حفظ اکوسیستم و بهره وری در تولید، مزایای مهمی برای بازارهای داخلی و صادرات فراهم خواهد کرد. گپ به کلیه فعالیت های مرتبط با مدیریت تولید محصولات کشاورزی در مراحل کاشت، داشت، برداشت، جدا سازی، بسته بندی، نگهداری و حمل و نقل گفته می شود که با در نظر گرفتن همه جوانب اقتصادی، اجتماعی و زیست محیطی و به منظور کاهش آلاینده های فیزیکی، شیمیایی و بیولوژیکی اقدامات مناسبی صورت می گیرد. گواهی گپ  نیز، مجموعه ضوابط و مقررات تضمین کننده عملیات  مناسب کشاورزی است.

صدور گواهی محصولات طبیعی Natural در بخش های زیر قابل اجرا می باشد:

·          مزارع

·         باغات

·         صنایع تولید نهاده های کشاورزی

·         صنایع تولید داروهای گیاهی و آرایشی بهداشتی

·         صنایع تولید مواد غذایی و خوراکی یا صنایع تبدیلی

 

محصولات طبیعی Natural

·         محصولات طبیعی محصولات با طعم وکیفیت خوب و عاری از بقایی مواد شیمیایی مصنوعی هستند که در مناطق اقلیمی دارای شرایط خاص تولید می شوند. در تولید این محصولات به دلیل ویژگی های اقلیمی، شرایط خاص اکولوژی، دیم، مرتع، جنگل، عدم دسترسی به مواد شیمیایی به صورت معمول از هیچ گونه نهاده های شیمیایی در طول سال ها ی مدید استفاده نشده است. این محصولات معمولا در قالب استاندارد ” موقعیت جغرافیایی ” و ارگانیک گواهی می شوند.

 

صدور گواهی محصولات کشاورزی با مدیریت تلفیقی آفات IPM در بخش های زیر قابل اجرا می باشد:

·          مزارع

·         باغات

·         محصولات گلخانه ای

·         صنایع تولید مواد غذایی و خوراکی یا صنایع تبدیلی

 

محصولات کشاورزی با مدیریت تلفیقی آفات IPM

اید IPM ابتدا در سال 1959 توسط استرن Sternمطرح شد، در سال 1967  نیز این ایده توسط سازمان خوار و بار و کشاورزی سازمان ملل (FAO) تایید گردید. در اواخر قرن بیستم، با گسترش علم اکولوژی ، شیمی و ….. سعی شد سمومی تولید گردد که به طور اختصاصی بتواند آفت مورد نظر را کنترل کرده و به حشرات مفید و طبیعت خسارت کمتری وارد آورد و در عین حال با مطالعه دقیق تر اکوسیستم و سیکل زندگی حشرات و سایر مطالعات، شیوه جامع نوین کنترل آفات ابداع گردید که به آن کنترل تلفیقی آفات گفته شده و سپس نام آن به مدیریت تلفیقی آفات (IPM (Integrated Pest Management اصلاح گردید.

مدیریت تلفیقی آفات روشی است که با در نظر گرفتن مسائل زیست محیطی و دینامیسم جمعیت گونه های موجود، از تکنیک های مختلف کنترل استفاده کرده تا تراکم جمعیت آفات یک اکوسیستم در زیر آستانه زیان اقتصادی قرار گیرد. در این روش برای کنترل یک آفت، از چند روش کنترل نظیر: شیمیایی، بیولو‍‍‍‍‍‍ژیکی، زراعی و …. به طور توام استفاده شده و تاکید به این است که با به کار گیری تمام روشهای ممکن سازگار با یکدیگر بتوان جمعیت آفت را در یک برنامه واحد، کنترل و از زیان اقتصادی آن جلوگیری نمود تا عوارض ناشی از این عمل به حداقل برسد. در مدیریت کنترل آفات علاوه بر حفظ و حمایت از دشمنان طبیعی، تقویت آنها نیز هدف می باشد تا پس از اعمال کنترل تلفیقی، جمعیت باقیمانده  توسط عوامل کنترل کننده تحت کنترل در آیند. لذا وجود مقدار کمی آفت برای بقای دشمنان طبیعی لازم است و لذا حذف کامل آفت از نظر اکولوژیکی صحیح نبوده و اصلا دنبال نمیشود.  مدیریت تلفیقی آفات  شیوه‌ای در مدیریت آفات است که طی آن محیط زیست و جمعیت فعال آفات خاص را مدنظر قرار داده و از تمام فنون و الگوهای مناسب به عنوان یک روش امکان‌پذیر و سازگار استفاده نموده و جمعیت آفات را کنترل و در زیر سطح آستان زیان اقتصادی نگه می‌دارد.

برداشت از سایت : http://www.icsiran.com

موافقین ۱ مخالفین ۰ ۹۴/۰۸/۰۷
ستار دهقانی

نظرات  (۲)

۰۹ آبان ۹۴ ، ۱۱:۲۳ ستار دهقانی
نویسنده: ابوالفضل معصومی زواریان - ۱۳٩٤/٧/٢٧

رویکرد و چشم انداز به سوی کشاورزی و بازاریابی محصولات غذایی در طی چند دهه ی اخیر تغییر کرده است. در حالیکه پیش از این فصل و آب و هوای هر منطقه تعیین می کرد که چه چیزی در آنجا می روید، امروزه «بازار» است که تعیین می کند چه چیزی می خواهد و باید روییده شود. اکنون تمرکز بیشتر بر روی کمیت و کیفیت ظاهری است تا کیفیت و ارزش غذایی. آفت کش و دیگر بقایای شیمیایی در غذا و کاهش کلی کیفیت غذا باعث افزایش چشمگیر بیماری های مختلف، و عمدتاً اشکال مختلف سرطان و کاهش ایمنی بدنی می شود.


این تجاری سازی انبوه کشاورزی همچنین اثرات منفی بر محیط زیست دارد. استفاده از آفت کش ها منجر به تجمع سطوح بالای مواد شیمیایی در محیط زیست ما، در خاک، آب، هوا، حیوانات و حتی در بدن ما شود. کودها اثر کوتاه مدت بر روی حاصلخیزی خاک دارند اما اثرات دراز مدت منفی بر محیط زیستی دارند، و سال ها پس از شسته شدن و زهکشی خاک باقی می مانند، آب های زیر زمینی و بدنه آب را آلوده می کنند. استفاده از دانه های هیبرید و کشت تک محصولی و یکدست، تهدید جدی برای تنوع گونه ای محلی و بومی است و نطفه آنها ممکن است برای همیشه از بین برود.

با نام رشد بیشتر تغذیه زمین، ما راه نادرست ناپایداری را درپیش گرفته ایم.  اثرات وحشتناک اسپری آفت کش بر کشتزارهای دولتی در کرالای هند چند سال قبل؛ بطری های آب و نوشیدنی های گازدار آلوده به آفت کش یکی از مثال های این مورد است.

اثر منفی دیگر این روند بر جوامع کشاورزی در سراسر جهان بوده است. باوجودی اینکه گفته می شود حاصلخیزی افزایش یافته است، در عمل کشاورزان در هرکشوری در سرتاسر جهان شاهد نزول موفقیت اقتصادی بودند. به نظر می رسد که تنها ذینفع این چشم انداز جدید به غذا و کشاورزی شرکت های تولید کننده بذر و مواد آگروشیمیایی باشند.

اینجاست که کشاورزی ارگانیک به میان می آید. کشاورزی ارگانیک قادر است هر یک از این مشکلات را حل کند. کشاورزی ارگانیک مطلقاً متکی بر حفظ تعادل اکولوژیک و تقویت فرایندهای بیولوژیکی تا حد مطلوب آنها می باشد. در یک سیستم ارگانیک، حفظ ساختمان خاک، کرم های خاکی، میکروارگانیسم ها و حشرات ضروری می باشد. لذا زارعین ارگانیک، حفظ خاک و محیط را، یک اصل می دانند.

امروزه مسائل اثر سمیت بقایای سموم و آفات کش ها در مواد غذایی و آلودگی آبهای زیرزمینی به نیترات، بسیار مورد توجه قرار گرفته است. حال آنکه هر روز شواهد بیشتری در خصوص جنبه های مختلف مثبت کیفیت محصولات ارگانیک به دست می آید. به عنوان مثال، محصولات غذایی تولید شده با شیوه ارگانیک، دارای ماده خشک و محتوی ویتامین بیشتر اند و از کیفیت انباری مطلوبی برخوردارند.

در کشاورزی ارگانیک به دلیل خودداری از مصرف ترکیبات شیمیایی که با صرف انرژی گزاف از منابع محدود طبیعی به دست آمده اند؛ همچنین به دلیل مصرف اندک یا عدم مصرف ترکیبات افزودنی، این سیستم کشاورزی احتیاج به صرف هزینه های پنهان از قبیل هزینه ی مقابله با مشکلات فزونی بیش از حد نیترات ها در آب نمی باشد.

برخلاف کشاورزی رایج کشاورزی ارگانیک از نظر تحقیق و توسعه مورد بی توجهی قرار گرفته است؛ و کشاورزان ارگانیک نیز از حمایت سرویس های مشاوره ای بی بهره بوده اند. با این وجود، تولید برخی کشاورزان ارگانیک از میانگین تولید کشاورزان رایج بالاتر است. چنانچه برخی از تلاش های تحقیقاتی که در زمینه مواد آگروشیمیایی صورت گرفته اند، صرف توسعه تکنیک های کشاورزی ارگانیک شوند، قطعاً می توان انتظار داشت که سیستم های ارگانیک، بازدهی خیلی بیشتری داشته باشند.

شاید موجه ترین پاسخ در مورد این سوال که «چرا کشاورزی ارگانیک؟» همان تمایل وافر مردم به خرید محصولات ارگانیک باشد. بررسی که در سال 1988 توسط اتحادیه کشاورزان انگلستان صورت گرفته، نشان داد که 28 درصد افرادی که با آنها مصاحبه شده کاملاً علاقه مند، و 23 درصد دیگر نسبتاً علاقه مند به خرید محصولات ارگانیک می باشند.

بررسی های دیگر، حاکی از آن است که چنانچه محصولات غذایی ارگانیک با سهولت بیشتری در اختیار مصرف کنندگان قرار گیرد، علاقه مندان به مصرف این محصولات، بیشتر خواهند بود؛ و حتی مایل خواهند بود این محصولات را با قیمت های بالاتری (%15 یا بیشتر) خریداری کنند.

سمانه سادات عنایتی

۳۰ ارديبهشت ۹۵ ، ۱۳:۵۸ مبلمان اداری
عالی است ممنون

ارسال نظر

ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">
تجدید کد امنیتی